Gęstość populacji czarnoskórych w Nowym Jorku osiągnęła ponad 16 000 w 1840 roku. Nastąpiła również rozległa imigracja z niemieckich prowincji, gdzie rewolucje zakłóciły porządek społeczny, a Niemcy do 1860 r. stanowili kolejne 25% gęstości zaludnienia Nowego Jorku, jak zaznaczono na mapie gęstości zaludnienia Nowego Jorku. W 1890 r. liczba ludności Nowego Jorku, która nie była biała, wynosiła 36 620 osób. Ludność Nowego Jorku osiągnęła najwyższy w historii poziom w spisie powszechnym w 2000 roku, a następnie ponownie w 2010 roku.

 

W 2006 r. demografowie szacowali, że do 2030 r. gęstość zaludnienia w Nowym Jorku wyniesie od 9,2 do 9,5 mln osób. Gęstość zaludnienia Nowego Jorku w 2010 roku wynosiła 44% bieli (33,3% niehiszpańskiej bieli), 25,5% czerni (23% niehiszpańskiej czerni) i 12,7% azjatyckiej, jak widać na mapie gęstości zaludnienia Nowego Jorku. Latynosi każdej rasy stanowili 28.6% populacji, podczas gdy Azjaci stanowili najszybciej rosnący segment populacji Nowego Jorku w latach 2000-2010; niehiszpańska biała populacja zmniejszyła się o 3%, najmniejszy odnotowany spadek od dziesięcioleci; a po raz pierwszy od wojny domowej liczba czarnych spadła w ciągu dekady.