Antyczne straty Nowego Jorku w pożarach w 1776 i 1778 roku były na tyle duże, że nie trzeba było przesadzać, ale były one również zbyt konsekwentne, aby przejść obok bez przerwy, aby złożyć nasz szacunek, jak to jest wymienione w zabytkowych mapach Nowego Jorku. Pożary z 1776 r. i 1778 r., nadal żywo obecne w żywej pamięci wielu nowojorczyków z początku XIX w., rzuciły długi cień na antyczny NYC, który miał powstać na wyspie Manhattan: plan ulicy z 1811 r., z którym nowojorczycy żyli, szczęśliwie lub nie, przez ponad dwieście lat był - między innymi - planem drewnianego miasta.

 

Opierając się na stosunku jeden do pięciu i zmniejszonej liczbie 3 500 domów mieszkalnych pochodzącej z szacunków Gaine'a, całkowita liczba zabytkowych nowojorskich budynków wszelkiego rodzaju, zarówno mieszkalnych jak i niemieszkalnych, stojących w mieście przed pożarem w 1776 r. wyniosłaby około 4 200 - ta liczba zgadza się z niezmienionymi szacunkami Gaine'a jest czysto przypadkowa, jak widać na antycznych mapach Nowego Jorku - co z kolei oznaczałoby, że po stracie około 3 650 pozostało nie więcej niż 550 do pożarów w 1776 i 1778 r.; precyzja jest oczywiście błędna: artefaktem każdej takiej kalkulacji. Antyczne nowojorskie pożary z 1776 i 1778 r. odpowiadałyby wtedy za większość, jeśli nie wszystkie straty poniesione podczas okupacji.