Ukończona pierwsza stara linia metra w Nowym Jorku została otwarta 27 października 1904 roku, ku wielkiemu podnieceniu publiczności, której 150.000 osób miało ją przejechać do końca dnia. Stare nowojorskie metro biegło w sumie 9,1 mili od ratusza na dolnym Manhattanie do 145th Street i Broadway w Harlemie, i miało 28 przystanków, w tym Times Square i Grand Central Terminal, jak pokazano na starej mapie metra Nowego Jorku. O 14:35 burmistrz George McClellan kontrolował pierwszy pociąg, wypełniony wykonawcami, inwestorami i pracownikami Interborough Rapid Transit Company.

 

Na początku lat 50-tych XX wieku sytuacja w starym nowojorskim metrze zaczęła się zmieniać. Stawki pięciu centów, które istniały przez ponad trzy dekady, wzrosły do dziesięciu centów w 1948 roku i ponownie do 15 centów w 1953 roku. Ze względu na niemożność obsługi dwóch różnych rozmiarów turniketów, wzrost cen biletów zbiegł się w czasie z wprowadzeniem żetonów do metra. Podczas gdy w tym czasie ukończono kilka projektów rozbudowy starego nowojorskiego metra, takich jak linie z Rockaway Park do Wavecrest i z Bronxu do Coney Island (jak wspomniano na starej mapie metra NYC), stary system metra NYC skupiał się bardziej na utrzymaniu i spłacie linii wybudowanych w tym okresie pod koniec lat 30-tych.